Vanmorgen haalde ik een zalfje bij de apotheek en nam een plastic tasje mee, waarin de apothekersassistente  het in een doosje omvatte tubetje moest deponeren, terwijl ik het zakje vasthoud. Geen handcontact. Om de deur te openen zou ik op de rode knop drukken met de in jasmouw gehulde elleboog, waardoor er wederom geen huidcontact met een eventueel coronaatje zou zijn. (De jas is dan weer niet gegarandeerd virusvrij, ontdek ik schrijvenderwijs).

Aldus voorbereid en gewapend betrad ik de apotheek.
Correctie, wat eerst de apotheek was. Want binnen was er vanaf de deur een paar meter loopruimte langs een hoge plastic muur, links en rechts en waar vroeger de balie stond waren in het plastic drie luikjes uitgeknipt, ieder voorzien van een groot wit vel waarop men de letters A, B en C had aangebracht. Tjeessus. Of er een grote verbouwing achter dat plastic plaatsvond. Bij luikje C stond een man. Achter de wand bewogen witte schimmen.
Een vrouwenstem riep: ‘komt u maar naar A.’
Ik liep erheen.
Bedacht dat de talkpoedervoorraad aangevuld kon worden.
‘Waarmee kan ik u helpen?’
‘Ik kom mijn medicijn ophalen en een busje talkpoeder graag.’
De schim achter de beslagen wand verwijderde zich en riep vanaf de andere kant, terwijl ze het busje tegen het plastic drukte: ‘Is dit de goede?’
‘Ja, prima.’
Even later stond ze weer bij flap A.
‘Hoe wilt u afrekenen?’

‘Ik wil mijn medicijnen nog. Wilt u ze beide straks in het plastic zakje doen dat ik wijd openhoud, zodat we niets hoeven aan te raken?’

Ze vroeg mijn geboortedatum.

Toen mocht de flap open want ik moest betalen.

Eindelijk zag ik haar, een blonde mevrouw met latex handschoenen aan.
‘Eh… misschien toch liever contant, want ik heb geen handschoenen aan.’
‘De pinautomaat is net ontsmet.’
‘Oh, goed pinnen dan maar.’
‘Wilt u de bon?’
(Oh nee! Dat is nou echt een coronaval)
‘Nee, dank u wel.’
Ik stak mijn zakje naar voren, hield het wijd open en de assistente liet de boodschappen erin vallen.
Terug naar huis…. bedacht ik een strategie om geen coronadingetjes over te brengen.

Spul neerleggen, handen wassen, tasje leegmaken.
O nee, tasje eerst leegmaken, dan handen wassen, jas uitdoen.
Of nee, eerst jas uitdoen…

Nu zit ik er nog steeds op te puzzelen,….. en aan het lijstje moet worden toegevoegd: ontsmetten van de laptop, het toetsenbord, de muis.
O wacht, de deurkrukken.
Hee, domkop, de wc-bril, de doorspoelknop, je ging toch net nog even…??

Pfffffff