de kunst van het ontdekken

ik heb de wereld in mijn handen genomen
hij rook naar gras en vanillestokjes
ik bladerde door de geschiedenis
van landschappen en waterlopen
een platgeslagen kramakkele bol
bedekt met denkbeeldige draden

ik dacht aan Atlas, die hulk
uit de oudheid, toen kon een man nog
zijn schouders onder de wereld zetten

de zeeën, de bergen, de rivieren
de mensen, de dieren,
de huizen, de legers en raketten
àlles droeg hij eeuwen, zonder morren

op zijn oude dag kreeg hij artrose:
de wereld gleed van zijn rug en stortte
in de oceaan, ik meen de pacific,
waar de apen en de meeste meteoren
uit de ruimte tuimelen

 

 

 

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.