Grijs en druilerig vandaag, verkondigt de website startpaginapunt nl. Ik kijk naar de droefdonkere straat. Een fietser met hoog opgezette kraag en capuchon zoeft langs. Op weg naar zijn bestemming. Een parelnet bedekt de roerloze auto’s. In het web voor het raam besluipt een spin een onzichtbare prooi. Meer beweging is er niet.

Ik hoef helemaal niets, wil het liefst heel stil blijven zitten, maar doe wat ik altijd doe. Water in de elektrische koker schenken, knop aan, de theepot open, een theezakje erin, samen met drie stukjes verse gember. Het dienblad neerzetten met daarop de kurken onderzetter, de glimmend roestvrijstalen theepot en een glas. Een vuilniszak pakken en met het schepje de kattenbakken van natte plekken ontdoen. De was van het wasrek halen, in de wasmand leggen en naar boven lopen. De badkamer stofzuigen en dweilen, de badmat vervangen.

Terug beneden het hete water in de theepot doen. Facebook openen. Recente posts lezen. Ze zijn weer voorzien van stapelwolken deze ochtend, zoals elke dag het nieuws. En dan voer ik eindelijk uit wat ik al weken van plan ben. Van Volkskrant, Parool, Trouw, Joop en nog een tiental andere vink ik aan dat ik ze niet meer leuk vind. Voorheen vond ik ze al niet leuk, maar er was de noodzaak om op de hoogte te blijven van wat er in de wereld gebeurt. En dan lees ik elke dag wat allerlei volstrekt onbekende mensen vinden van Gewichtige Kwesties, waarboven koppen staan alsof het feiten betreft. Het zijn echter opiniestukken. Columns. Of iets wat daar voor door moet gaan. De online kranten op Facebook zijn een podium voor mensen waarvan ik niet begrijp dat zij dat podium krijgen, waar andere mensen dan weer op reageren en ook voor hen is daardoor een plaats op het grote toneel.

En de echte feiten? Wie kent die eigenlijk? Dankzij de keuzes van de media wordt er gediscussieerd over de verkeerde dingen. Staan foute mensen in de schijnwerpers. Ik was geen fan van dr. G.B.J. Hilterman, maar zijn commentaar zou meer dan welkom zijn. Of dat van dr. R. Clavan. Wat maakt het eigenlijk uit wie wat beweert. Ik ben er klaar mee. Laat me vandaag maar. Meedruilen met de straat.