jenseits von Gut und Böse

Je hoofd hangt vreemd opzij
en wat lig je roerloos bovenop die steen

zie nu toch hoe mooi je bent
ectoplasma van een tulen nimf
bij bleke maan

mijn lippen schuren
aan je koude huid
het geeft niets dat die benen willoos zijn
of je ogen toegedaan

ik weet zeker dat ze wijd open staan
wanneer je kleedje scheurt
en dat die wangen bloedrood blozen

heus, je mag zwijgen, net als nu
je maakte toch al geen geluid

dans met mij, ik houd je vast
mijn handen stevig om je hals
en je hoofd zo vreemd opzij