ze stond er weer dat meisje
vanmorgen aan mijn bed.
waarom maaien je armen
als je slaapt, wil ze weten
en wat pokt er door je hoofd?
ze werpt een blonde lach naar mij
als ik vertel van de stomme film
die ‘s nachts het verhaal
nog eens draait, achteruit,
en hopeloos vertraagd
in haar koologen gloeit een draad
die ik eerst niet zag, ze knikt.
haar lippen zijn opeens heel oud.
Je hoofd hangt vreemd opzij en wat lig je roerloos bovenop die steen zie nu toch hoe mooi je bent ectoplasma van […]
goed, mijn lief, ga dan maar het geeft niet want die witte vult de holte van je kussen geen afscheid, het komt […]
I ik wandelde door de oude stad waar we vroeger schuilden staat een monument van welwillendheid ik sloeg een kruis en prevelde […]
Er zijn van die dagen dat de kilte naar binnen slaat zelfs de zon […]
