We zouden vanmiddag naar de Kuip, die van de hand-in-hand-kameraden.
Niet om op de tribune blauwbekkend naar de kampioenen te kijken.
Nee, we zouden binnen comfortabel in de lounges, want er is een groot congrescentrum rondom het stadion opgetrokken.
We zouden daar vanwege het Tata-Steel schaakevenement. Dat vindt altijd in Wijk-aan-Zee plaats en dit jaar één dag in Rotterdam.
We zouden op onze tenen, fluisterend en niet hard hoestend of niezend, want bij die aandrang wordt men geacht de zaal te verlaten, achter een groot hek mogen staan en de grote coryfeeën op een speciaal daartoe opgesteld podium zien peinzen.
Magnus is er, over wie binnenkort een film in première gaat en Anish.
We zouden, ware het niet dat Willem in de ochtend zelf een partijtje moest doen in de Knockelaer in Dordt. Dat werd een langdurige strijd om in remise te eindigen.
We zouden, maar we gingen niet. Een kleine twee jaar terug zouden we ook iets schaakachtigs doen. Dat had wel een vervolg.
In het centrum van Rotterdam bevindt zich het schaakmuseum, tussen de bibliotheek en het Oude Havengebied, op de overloop van de paalwoningen. Het is piepklein, het museum beslaat ongeveer twee kamers. Die zijn dan ook volgestouwd met schaakattributen en schaakspellen. Traditionele, antieke, moderne, grappige, eigenlijk zijn de varianten eindeloos. Buiten kan men zelf bij een groot schaakbord aanschuiven. Helaas raken regelmatig stukken van dat spel zoek. Het werk van vandalen. In de bieb van Rotterdam kan men in de grote hal met reuzenstukken schaken. Die blijven veiligheidshalve binnen.
Ik ken de regels van het spel, daar niet van, maar ik ben absoluut geen schaker. Toch zou ik graag eens een keer een bordje opzetten met het stripfigurenspel en spelen tegen iemand die er ook niets van kan. Gewoon voor de lol.
Klik op de eerste foto, daarna kunt u met de pijltjes doorbladeren.
